“O hayvana canımı emanet edebilirdim” derdi. “Çoğu insan için böyle bir şey söyleyemezsiniz.”
Tanıdığı bütün adamlar, köpekleri olmasa bile bu fikre katılırlardı. Bu inanç kanunlarının bir parçasıydı: köpekler akıllı ve sadıktır; kadınların günü gününe uymaz; çocuklar insanın sırtında yüktür; yönetim kokuşmuştur; sendika temsilcileri kendi çıkarlarını düşünür…
Sayfa 204Kitabı okudu
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.