Sevgi Neredeyse Tanrı Oradadır / Tolstoy
Birbirinden güzel hikâyelerden oluşan bir kitap! Normalde hikâye okumayı çok sevmezken Tolstoy'un bu kitabıyla sevmeye başladım diyebilirim. Düşündüğümde Tolstoy'un hikâyelerini bu kadar sevmemin iki sebebi olduğunu fark ettim:
1) Her hikâyenin bir fikri, bir felsefeyi barındırması. Her hikâyesinden bir değeri okumak, dersler çıkarmak... Kitap boyunca büyüklerinden masal dinleyen küçük çocuklar gibi hissettim :)
2) Bazı yazarların hikâyelerini okurken, hikâye kısa bir anlatım türüne sahip olduğundan, bu kısalık içinde anlattıkları örgüyü tam olarak oturtamadıklarını ve sanki olayları anlatırken aceleyle anlatıyormuş da bu da hikayenin beni kendi içine çekmesini engelliyormuş gibi hissetmiştim. Örneğin 
Ahmet Ümit'in hikâyelerinden oluşan 
Şeytan Ayrıntıda Gizlidir kitabını okurken bu dediğim hissi fazlasıyla yaşamıştım. Fakat Tolstoy'un hikâyelerine bu söylediğimin tam tersi hâkim. Örneğin kitabın en kısa hikâyesi olan "Küçükler Büyüklerden Akıllı Çıktı", sadece 3 sayfa olmasına rağmen çok güzel bir hikâyeydi. İncil'deki "Küçük çocuklar gibi olmazsanız, Göklerin Egemenliği'ne giremezsiniz." (İncil: Matta 18:2) sözünü anlamlı bir olayla hikayeleştirmiş Tolstoy.
Kitaptaki tüm hikâyeler:
• Sevgi Neredeyse Tanrı Oradadır
• Polikuşka
• Üç Ölüm
• Asuri Hükümdarı Asarhadon
• İlyas
• Küçükler Büyüklerden Akıllı Çıktı
• Tavuk Yumurtası Büyüklüğündeki Tohum
Çok küçükken Tolstoy'un 
İnsan Ne ile Yaşar kitabını okumuştum ve hem yaşın hem zamanın etkisiyle kitabı unuttum. Bunu saymazsam, Sevgi Neredeyse Tanrı Oradadır, Tolstoy'dan okuduğum ilk kitap oldu. Diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.
·
279 görüntüleme
kitaptan yaptığım alıntılar:
#205571012
#205570212
#205569866
#205568814
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.