Kalbura dönmüş delik deşik ruhlarımıza işkenceli bir ısrarla burgu burgu işliyor güneşte parıldayan esmer toprağın; can çekişen, ölmüş erlerin hayali. Ölen erler, ne çare kader, der gibi uzanmış yatıyorlar; biz üzerlerinden atlayıp geçerken, bacaklarımıza sarılıp haykırmak ister gibi yatıyorlar..
Sayfa 102 - Everest YayınlarıKitabı okudu
··
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.