İrademizle duygu durumumuz arasındaki bağlantının anlatıldığı bu kitapta, irademizi güçlendirmeye yarayan duyguları geliştirmenin ve zararlı olan duyguları azaltmanın yollarına değiniliyor. Çalışma isteksizliği, tembellik, rehavet gibi durumlara karşı gösterdiğimiz düzensiz mücadele, bizi sadece mücadele fazında tutar. Yani bir yerden alıp başka bir noktaya taşımaz. İradeli çalışma ise hedefe odaklı 'düzenli' mücadeledir. Eski toplumlarda insanlar özgürlükleri için çalışmak zorundayken modern toplumlarda, kişinin özgürlük için otokontrolünü sağlaması ve çeşitli konularda iradesine hakim olması gerekmekte.
Jules Payot bu kitapta kişinin kendine, yani iradesine hakim olmanın gücünü keşfettiğinde, asıl özgürlüğü ve tatmin duygusunu o zaman tadacağından bahsediyor. Bu düşünceden hareketle iradeyi etkileyen unsurlara çeşitli başlıklar altında değiniyor. - güçlükler, bir amaç ve uğraş edinmenin önemi, tefekkür etmek, bahaneleri irdelemek, kararlı ve sürekli olmak, zihinsel imgelemeyi kullanmak, alışkanlıklar ve rutinler, nefis terbiyesi, öğrenme nasıl gerçekleşir, beslenme ve hareketin etkisi, zaman yönetimi gibi gibi.
Cemil Meriç 'in bu kitap için söylediği 'Disiplin içinde çalışmayı bu kitaptan öğrendim.' cümlesi bende merak uyandırmıştı. Yazıldığı dönemin etkisinden dolayı mı bilmem ama ben beğenmedim. Dilinin yavaş gitmesiyle birlikte verdiği mesajlar oldukça temel ve hepimizin birçok yerde görmüş olduğu başlıklar. Önemli olan hayatımıza entegre edebilmek, içselleştirmek ve enerjimizi kanalize edebilmek vs. Benzer konulara değinen çok daha güzel yayınlar bulacağınızı düşünüyorum. Kitabın sonunda 
Ali Fuad Başgil 'in dediği gibi "Ah bu kitap on sekiz yirmi yaşlarımdayken elime geçmeliydi" falan demedim. Okuyacak olanlara bunları göz önünde bulundurmalarını tavsiye ederim.
·
2 artı 1'leme
·442 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.