Şimdi bakıyorum da çocukken masalımsı bir korku olarak yaşadığımla bugünün gerçeği arasında pek bir fark yok. Vatandaşından gizli, vatandaşından gizlenen bir devletin kullarıyız adeta.
Nedir bizi böyle hop oturtup hop kaldırtan? Bir gün kendimizi dev aynasında görüp ertesi gün aynalara bile bakmaya layık olmadığımızı hissettiren? Niçin kendimize ve dünyada nerede durduğumuza ilişkin bu kadar inişli çıkışlı bir halet-i ruhiye içindeyiz?
Basını, balıkçısı, kooperatifi, jandarması, Diyanet İşleri, üniversitesi, İtfaiye Teşkilatı, okul aile birliği hepsi devletin ideolojisinin bekçisi. Ama devlet o kadar gizli, yıllardır o kadar gizlenmiş ki beylik sloganlar ötesinde kimse neyin bekçiliğini yaptığının farkında değil. Cesaret de edemiyoruz "Biz neyin bekçiliğini yapıyoruz? " diye sormaya.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.