Ahh Akakiy Akakiyeviç! Aslında konusunu az çok tahmin etmiştim kitabın. Son derece değersiz, ayıplanan, hor görülen bir memur ve onun palto serüvenini okuduk. Kendisini işine adamış, sağa sola kulak asmayan, sadece kalem kağıtla dost olan bu adam bir gün paltosunun çok eskidiğini fark ediyor. Binbir güçlükle para biriktirmeye odaklanıp, bir süre yeni palto hayaline adıyor yaşamını. Sadece onu düşünüyor, ona göre yaşıyor, hayalini sadece o yeni palto süslüyor. Derken paltosuna kavuşuyor, etrafındakiler hayranlıkla onu izliyor. Akakiyeviç bir yandan mutluluğunu yaşarken diğer yandan gelen ölümcül sorunu fark edemiyor. Kendi başına sorunu halletmeye çalışsa da anlıyor ki mühim adamlar işin içine girmeden o sorun çözülmez. Çünkü mühim adamlar her şeyin üstesinden gelebilecek yetkiye sahipler. Ama beklediği gibi bir yardım göremiyor onlardan, o büyük(!) kişilerden. Neden? Çünkü altı üstü bir memur! Anlayacağınız statünüz sizin hayatınızı etkiler hatta belki de sonunuzu bile getirebilir! Çünkü önemli varlıklar değilsiniz, olmasanız da olur. Yarın unutulup gideceksiniz! Akakiyeviç'in farklı bir sonu oldu. İnsanlar yaşarken onu görmüyorlardı ama ölünce her yerde onu görme korkusuyla yaşamaya başladılar. Sabahlık misali paltosuyla soğuğa hükmetmeye çalışırken onun ne durumda olduğunu düşünmeyenler, ölümüyle paltosuzluğu tattılar ve dayanamadılar. Çare bulunsun diye ortalıkta dört döndüler. O mühim insanlar, o yetki, makam sahibi adamlar kendi üstünlüklerini basit(!) adamların üzerine basa basa etrafa göstermeye çalışırlarken ortadan kaybolduğunu zannettikleri o sefil adamlar onların kabusu oldu. (Alınacak birçok mesaj var bu kitapta. Bu arada kitabın fantastik sonu çok hoşuma gitti. Orası can alıcı kısımdı bence.)

PaltoNikolay Gogol · Bordo Siyah Yayınları · 201237,3bin okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

esma