Doğadaki dört temel kuvvetten biri güçlü nükleer kuvvettir. Bu kuvvet, atomun çekirdeğini bir arada tutan kuvvettir. İki hidrojen çekirdeği (tek başlarına birer proton) bir araya gelmezler çünkü güçlü nükleer kuvvet, bunu yapabilmek için yeterince güçlü değildir. Fakat bir proton ve bir nötronu bir arada tutarak "döteryum" denilen şeyi ("ağır hidrojen" atomunun çekirdeğini) oluşturmaya gücü yeter. Dōteryum, hidrojeni helyuma dönüştüren nükleer füzyon işleminde kilit rol oynar. Füzyon ise yıldızların yanmasını sağlayan süreçtir; biz de yaşam kaynağımız olan Güneş'in ışık ve sıcaklığını füzyona borçluyuz. Peki ya güçlü nükleer kuvvet birazcık daha güçlü olsaydı? O zaman gücü iki protonu bir arada tutmaya da yeterdi, ki o zaman hidrojen çok daha kolayca helyuma dönüşürdü. Hatta Büyük Patlamadan hemen sonra Evrendeki tüm hidrojen tüketilerek helyuma dönüşürdü. Hidrojen olmasaydı, oksijenle birleşerek oluşturdukları su da olmazdı, ve eğer su olmasaydı (bizim anladığımız anlamda) hayat da olmazdı.