Schopenhauer - Aforizmalar not6
" Her iki durumda da, acıların hazlardan sonra mı, yoksa önce mi geldikleri fark etmez. Bu eziyet sahnesini bir zevk mekânına dönüştürmeye çalışmak ve olabildiğince acı çekmeme yerine, hazları ve zevkleri hedef seçmek gerçekten büyük bir yanlıştır; ne var ki çok kimse böylece yapmaktadır. Bu dünyayı, kuşkulu bir bakışla, bir tür cehennem olarak gören ve buna göre yalnızca, kendine ateş geçirmez bir oda bulmaya çalışan kişi çok daha az yanılır. Budala kişi, yaşamın hazlarının peşinden gider ve aldandığını görür; bilge kişi ise belalardan kaçınır. Bunda başarısız da olsa, bu kendi budalalığının değil, talihinin suçudur. Başardığında ise aldanmamıştır; çünkü, kurtulduğu belalar son derece gerçektir. Belalar onun çok uzağından geçmiş olsalar ve hazlardan gereksiz yere fedakârlık etmiş olsa da, aslında bir şey yitirmiş değildir: Çünkü tüm hazlar hayalidir ve bunların yokluğuna üzülmek dar kafalılıktır, hatta gülünçtür. "
Burada kastedilen 'acı çekmeme' çabası aslında kişinin her şeyden korkup, keşiş hayatı yaşaması değil. Tam tersine; acıdan, can sıkıntısından veya kendiyle yüzleşememekten ötürü duyulan ağırlıktan kurtulmak adına hazlara gömülmek budalalıktır zira işin sonunda o haz arayışı temeline döner ve yetersiz kalması bir yana, acı vermeye başlar. Ancak insan, bir şeyleri haz alabilmek amacıyla (yaşadığını anlamak) değil, haz aldığı için yapıyorsa zararsızdır.
Sayfa 116Kitabı okuyor
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.