Gönderi

yirmisinde z.'ye âşık oldu. yirmi dördünde n. ile evlendi. ama onu sevdiği için değil. adamın iyi, bilge ve ideal olduğuna inanıyordu. mutlu yaşadılar. herkes onlara imrendi. hakikaten de pürüzsüz, uysal bir şam sürdüler. kadın tatmin duygusuyla doluydu ve insanlar aşk hakkında konuşunca, o, bir aile için aşk veya tutku değil, muhabbet gerekli derdi. bir ara bir müzik çalınca, kalbinde bir şeyler bahardaki karlar gibi eridi. z.'yi ve ona olan aşkını hatırladı. çaresizlik içinde hayatının mahvolduğunu düşündü. sonsuza kadar mahvolmuştu ve mutsuzdu. yılbaşı buluşmalarında da aynıydı. herkes ona "mutluluklar" diledi. mutluluğu gözler olmuştu.
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.