Akıl mantığa sığmıyor, mantık kalbin kabında durmuyor.
Zaman akıp gidiyor. Aklım başıma ne vakit gelir bilmiyorum.
Sus diyorum gönlüm, yarınlara inanarak sus! Bırak, cana kastettiğin yeter diyorum. Bekliyorum. Son güz yaprağı da dökülene kadar bekleyecegim, biliyorum. Öyle bir hava ki katrandan kara, zifiri bulutlar sarmış dört bir yanı ne görebiliyorum ne de çıkabiliyorum yolu.
Sayfa 10Kitabı okudu
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.