İyi ve Kötü'nün birbirinden ayrılmasıyla ilgili ilk söylence eski Perslerde ortaya çıkmıştır. Zaman Tanrısı, evreni yarattıktan sonra çevresindeki güzelliğin farkına varır, ancak çok önemli bir şeyin eksik olduğunu hisseder: Bütün vu güzelliklerin tadını birlikte çıkarabileceği biri yoktur.
Tam bin yıl, bir oğlu olsun diye dua eder...... sonunda gebe kalır.
Zaman Tanrısı dualarının kabul olduğunu anlar anlamaz bir oğul dilemiş olmaktan pişmanlık duyar, çünkü dengelerin ne kadar kolay bozulabileceğinin farkına varmıştır. Ama artık çok geçtir, oğlu doğmak üzeredir. Yalvarıp yakarsa da ancak karnında taşıdığı erkek çocuğu ikiye bölünmesini sağlayabilir.
Söylenceye göre, Tanrı'nın dualarına karşılık olarak İyi (Hürmüz), pişmanlığına karşılık olarak ta Kötü (Ahriman) doğar: ikiz oğullar.
Kaygılar içindeki Zaman Tanrısı, rahminden ilk çıkanın Hürmüz(iyi) olması için çabalar; amacı Hürmüz'ün (iyi) kardeşine göz kulak olması ve Ahriman'ın (kötü) evrende hiçbir şeye zarar vermemesidir. Yine de Ahriman(kötü), kurnaz ve becerikli olduğu için doğum sırasında Hürmüz'ü (iyi) bir yana içmeyi ve yıldızların ışığını ilk gören bebek olmayı başarır.
Ne yapacağını bilemeyen Zaman Tanrısı, Hürmüz'e(iyi) yardımcı olmaya karar verir: Hürmüz ile birlik olup savaşarak Ahriman'ı alt edecek ve onu dünyaya hakim olmasını engelleyecek insan ırkını yaratır.
Pers söylenmesinde, insan ırkı İyi'nin müttefiki olarak doğar ve geleneklere uygun olarak sonunda Kötü'yü yener. İyi ile Kötü'nün bölünmesini anlatan ve yüzlerce yıl sonra ortaya çıkan bir başka söylencedeyse tam tersi öne sürülmektedir: İnsan, Kötü'nün elinde oyuncaktır. Bu söylenceye göreyse bir erkekle bir kadın cennet bahçelerinde yasarlar, akla hayale gelebilecek bütün zevkleri takarlar. Bir tek şey yasaklanmıştır onlara: Erkek ve kadın neyin İyi neyin Kötü olduğunu bilmemelidirler. Meyveyi yiyince İyi ile Kötü'yü öğrenirler ve lanetlenerek cenneten kovulurlar.
Sayfa 9 - Can
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.