Eğer istediğiniz herhangi bir şeyin bizden kaybolmasından ve muradamıza kavuşamadığımız her şeyden dolayı hüzünlenir, kederlenirsek, tasavvur etmeliyiz ki, istekler, muratlar çok ve herbirinin husûl ve devamına imkân yok. Buna göre sonu gelmeyen hüzün ve elemlere dalmış ve sürekli bir eleme dûçar kalmış oluruz. Hırs kuvvetine yapışarak devamlı emel peşinde koşar, Hakkın verdiğine, günlük kısmetine kanaat etmezsek, nihayete kadar sonu gelmeyen istek vadisinde, ordan oraya koşup dururuz. «Âdemoğlunun iki vadi dolusu altını olsaydı bir üçüncü vadiyi de isterdi. Onun karnını ancak toprak doldurur.»
Sayfa 226Kitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.