Asla ölümden korkmadım ben.
Meğer o gün, yüreğim sızladığında,
Atilla ile sohbet ediyordum ben.
Birden aklıma geldi,
perişan grubun sonunda,
acılarla tek başına kalanım ben.
Kim senden bahsedecektir?
Kim rüyasında seni görecektir?
Gülen gözleri parladı birden.
Dedi: Ey benim deli gardaşım!
Biz var olacağız,
Sedamızla, aşkı ifade edeceğiz.
Gönlümüzün yadigârı, insanlığın müjdesidir.
Emanet bıraktığın aşkı,
Yaşatamazsam affet...