Okurken yeri geldi pamuk gibi oldum, yeri geldi cinnet geçirmenin eşiğine geldim. Bazen yazarı kendime çok yakın buldum, bazen acı bir şekilde tenkit ettim. Aslında Orhan Veli'yi iki şekilde inceliyorum bu kitap sayesinde. Empati kurarak ve dışarıdan bakarak. Nahit Hanım kim, bunu bilmiyorum. Yeni tanıdığım bir şahsiyet oldu. Kitabın başında
