Teorik olarak acılar paylaşıldığı zaman insanlar üzerindeki etkileri azalır. En azından aynı acının ikiye bölünerek azalması gerekir. Ama yaşadığımız korkunç dünyada, o acı iki kişiye bulaştığında etkisi de ikiye katlandı. Kendi karanlığımla başbaşa bırakılmış olmayı o kadar çok diledim ki. Yalnız kaldığınızda kendinizi aynalardan saklayarak kederden korunabilirsiniz. En azından içsel çöküşünüzü bir başkasını düşünmek zorunda kalmadan yaşayabilirsiniz. O karanlığın içinde bir köşeye kıvrılıp kendi inkâr sürecinizi yaşayabilirsiniz. Ama etrafınızda birileri olursa artık böyle bir imkanınız kalmaz, birbirinizin gözlerindeki boşluklarda hep o karanlığın yansımasıyla karşılaşırsınız…
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.