Ebû:)
"Bunları düşünmen çok güzel... Benim anladığım, insanlar önce hayal kuruyor, hayal kurduğu konuyu gerçekleştirmek için düşünmeye başlıyor. Düşündükçe de bir buluş yapıyor. Senin ileride buluşlar yapacağına inanıyorum oğlum."
"Sağ ol babacığım. Bana güvenmene sevindim. Arkadaşlarımsa alay ediyorlar."
Babası, oğlunu kararlı ve yeni şeyler yapmaya hevesli gördüğü için seviniyordu ama olmayacak işlerle uğraştığına inandığı içinse üzülüyordu.
Sayfa 27 - Maviçatı Y.Kitabı okudu
·
76 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.