Ömrüm boyunca bu yarım bankta oturup, önümde kayıtsızca uzanan tenha yeşilliği donuk gözlerimle rahatsız etmedim. Kapkara göğün altında ensemi kılıç gibi kesen şu rüzgara esir olarak okulun ücra köşesinde, saatler sonra gireceğim yabancı dil sınavını beklemedim. İşte o kutlu günlerimde zamanla iyi bir arkadaşlığımız vardı. Şu an öldürdüğüm saniyelerle sarmaş dolaştık.Kol kola girer umut şarkıları söylerdik. Dostun oldu mu şarkı konusunda zamanın üstüne tanımam. Sesi büyüleyicidir. İşte şimdi o hoş sesleri çıkaran gırtlağı olanca kuvvetimle sıkıyorum,nedeni sadece kasvetli bekleyişim değil, çok daha derin sorunlarımız var. Soruyorum, ben mi ikiyüzlüyüm, yoksa zamanın dostluğu mu yalancı ?
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.