…’unutmak zor’ yazıyordu, ‘ama öğreniyorum’.
Yaşamımın yarısını, hiç olmazsa kısa bir yılı unutmaya, boşa konuşmayla geçirilen üçyüz altmış beş günden söz etmeye çalışıyorum. Beni yordular, uyumaktan başka bir şey istemiyorum. Savaş gibi sevgi de yordu beni…
Bana damgasını vuran herkesi unutmak istiyorum…
Tanrının bilinmeyen kızı olmaktan yorgunum. Uyuyarak arınmak istiyorum bunlardan; sabah uyandığımda özgür olmalıyım. Anısız, geçmişsiz; en ufak bir iz olmamalı bende. Yeniden doğmuş gibi, korkulardan uzak…
Sayfa 112 - Can
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.