Sarsıcı bir kitap. Fikirleriniz yeniden, yeniden şekillenecek. "Savaş barıştır, özgürlük köleliktir, cahillik güçtür." Bu sözleri ilk okuyunca anlamlandirmakta zorlanmistim, kahramanımız Winston'la birlikte idrak etmeye başladım. O anlamlandirdikca ben de yeni anlamlar buldum. Onunla bir düzenin kaskatı yapısında mücadele verdim. "Sevginin" yapay ortamlarda kök salamadigini anladım. Sevgi, bu distopyada gündelik bir ihtiyacın ötesine geçmiyordu. Özünde insan yalnızdı. Ve can derdine düştüğün zaman sevdiğin kişinin yok olmasını göze alabiliyordun! Yine de ihanet etmemiş sayiliyordun. Robottan bir farkı olmayan insanlar. Ki günümüzde de yok mu? Körü körüne bağlanan, sorgulamayan hatta ne düşündüğünün bile farkında olmayan insanlar! Bir boşluğun içinde sadece kendine söyleneni yapan geçmiş ve geleceği ayıramayan; geçmişi ellerinden alınınca geleceğini de başka ellere bırakan bu insanların hayatlarına tanık olacaksınız. Üst toplum, orta toplum ve alt toplum, iktidari elde tutmak icin birbiriyle kıyasıya mücadele icindeydi. En çarpıcı durum ise: Üst toplum, orta toplum tarafından devrilebiliyordu ve orta toplum da iktidari ele geceribiliyordu. Ama alt toplum asla iktidara sahip olamıyordu. Yani alt toplumlar ezilmeye her zaman mahkumdu. İnsanlık, tarihi boyunca krallar, padişahlar, diktatörler vs. gördü, bunlarca yönetildi. Ama alt toplumlar hiçbir zaman nasıl yonetildiklerini sorgulamadi, teslim oldu. Bu acizlikti. Bu acizlik de eğitim ile oluşturuldu. Ve eğitimin niteliğinin önemi ortaya çıktı. Bir kaos ortamında her şey yer değiştirmişti, 2+2=5 ediyor ve 4 diyenler deli kabul ediliyordu. Ama asıl mesele de suydu: 2+2=4 denebilse zaten ozgurluk kölelik olmayacaktı. Yanlış olana doğru denilen bir yerde, bu yanlıştır demek delilik sayilsa da insan doğrularına sarılıp tek başına yuruyebilmeliydi! Keyifli okumalar.

1984George Orwell · Can Yayınları · 2023167,4bin okunma

·

148 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsa Sunak