Gönderi

Nazım Hikmet | Düşman
Onlar ümidin düşmanıdır sevgilim. Akar suyun, Meyve çağında ağacın, Serpilip gelişen hayatın düşmanı. Bursada havlucu Recebe, Karabük fabrikasında tesviyeci Hasana düşman, Fakir köylü Hatçe kadına, Irgat Süleymana düşman. Sana düşman, bana düşman Düşünen insana düşman… Vatan ki bu insanların evidir. Sevgilim onlar vatana düşman. Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına. Çürüyen diş, dökülen et. Bir daha geri dönmemek üzere yıkılıp gidecekler. Ve elbette ki sevgilim elbet; Dolaşacaktır elini kolunu sallaya, sallaya. Dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle, İşçi tulumuyla! Bu güzelim memlekette hürriyet…
·
119 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.