Güneş Özümü Alıyor - M. TAN /İnsan alışıyor, unutamıyor ama alışıyor!
Hayatın en büyük kuralını bilir misiniz?
Kaçtığınız şeylerin tutsağı olursunuz!
En çok neyden korkarsanız bir gün gelir o yakalar sizi! "Korktuğum başıma geldi," der ya insan. Gelir, gelmeden ölmezsiniz!
Ve hayat, daima sevdiğinizle sınar!
İzaha gereği yoktur bu cümlenin. Okuyan herkes bilir sevdiğiyle sınanmanın ne demek olduğunu. Öğretmiştir hayat! Kimini kaybeder, kimi varken acısını yaşarsınız. Kimi gider, kimi ölür... Ve ruhumuz öyle bir acıya kapılır ki artık yaşamak manasız gelir. "Ölmeye karar veren biri, daha öncesinde en az bir kere ölmüştür." (s. 67) Geçenlerde bir kitap okumuştum. Birkaç satırı yer etti zihnimde: "Ve en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun. Dünyadan haberi olmayan bütün geri zekalılar gibi." 
Kinyas ve Kayra
Güneş Özümü Alıyor
Derslerde anlatırken hep "Masalların sonu iyi biter," derdim. İyiler ödüllendirilir, kötüler cezalandırılır. Çözülmesi gereken bir problem vardır ve masalın sonunda bu çözülür, mutlu mesut yaşarlar.
Ve şimdi Şivekâr'ın masalı, alt üst etti zihnimdeki her şeyi...
Ama sen daha dur Şivekâr, bu hikayede sana daha çok var!
Nil... Bir nehir ismi. Her üç harf herkes için aynı anlama gelmez ama. Kimi serinler içinde, kimi boğulur. Tarihe bakıldığında kadın ile erkeğin birlikteliğini simgeler Nil Nehri, ama bu birlikteliğin sonu kimi için bir hayatın sonu demek olabilir.
Ufuk... Nile aşık bir genç. Ve en büyük keyifleri gün doğumlarını birlikte seyretmek... Peki ya kimileri için anlamlı olan gün doğumları kimileri için ölüm anlamına geliyorsa?
Yaşamın dönüm noktalarının hep kesişen hayatlarda saklı olduğuna inanırım.
Her şey iyi gidiyor dersin, bir tanışıklık ile alt üst olduğunu görürsün: Hüseyin amca.
Her şey bitti artık yaşayamam dersin, bir tanışıklık ile hayata tutunursun: Yusuf.
Ve tam hayatıma artık güneş doğdu, bundan sonra her şey güzel olacak dersin, her doğan güneş herkes için aynı anlamlara gelmez: Şivekâr.
"Biliyor musunuz, insan alışıyor. Unutamıyor ama alışıyor." (s. 48)
Roman içinde hikaye,
Hikaye içinde masal,
Acı içinde acı.
"Sana hangi derdimle ağlayayım bilmem ki!" diye bir cümle geçiyordu 
İskender Pala'dan okuduğum bir kitapta. Bu kitabı okuduktan sonra duygularımı ancak bu cümle ile ifade edebilirim.
Tam Ufuk'un hikayesi ile yanarken Hüseyin Amca çıktı karşıma, daha acısı olamaz demiştim, oldu. Sanıyordum ki en zoru oydu, derken Şivekâr'ın hikayesinde buldum kendimi. Meğer ne yanılmışım. İnsan en büyük acının kendininki olduğunu sanır ama hep, taşıyamayacağı bir büyük boyu vardır.
"Yarası olana sabahlar tuzlu gelir." (s. 63)
Biri çıkar hayatından, onunla dinlediğiniz şarkıyı duyar acı çekersin. Ve o şarkıya kulaklarını tıkarsın artık. Onunla izlediğiniz filmi görür ve kanalı değiştirirsin. Bir şairin dediği gibi: "Adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde, yalnız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu, otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime anne dedim, hadi çay koy da içelim." Bunların bir çözümü ya da kaçışı vardır. Onun sevdiği yemek vardır ve bir daha yemezsin mesela. Peki ama onunla hatırası olan, onu kaybetmene neden olan şey güneşse ne yapacaksın?
"Eminim ki kitaplar olmasaydı orada aklımı yitirebilirdim." (s. 47)
Kitaplar...
Derman olmasa da derde ortak kitaplar.
Ruhun terapisi, hayatın yoldaşı kitaplar...
Güneş Özümü Alıyor da onlardan biri.
Üstelik uygulamadaki bir yazarımızdan.
Betimlemeleri, benzetmeleri, ruh tahlillerini ilk kitaba göre oldukça başarılı buldum.
Siz de destek olmak adına incelemeyi paylaşabilir, eseri okuma listelerinize ekleyebilirsiniz.
Duyguyla okunması, her güneşe çıkıldığında Şivekâr'ın anımsanması temennisiyle...
Mikail Bey incelemenizi ancak “derin” diye tabir edebilirim. Beni çok duygulandırdı. Özellikle ruh tahlillerinde başarılı bulmanız beni çok onure etti. Ayırdığınız vakit ve yüreğinizden sarkanlar için size çok teşekkür ederim.
Ben teşekkür ediyorum. Kaleminize sağlık. Okurunuz bol olsun.
hocam selamlar
size birşey sormak istiyordum dm atamadım :(
Merhaba. Buyurun Burak Bey, dinliyorum.
3 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Dünyayı bir lahzaya sığdırmayı başaranlar ömürleri boyunca o an için yaşarlar; geçip giden ve bir daha geri gelmeyecek o an için.. Bir kere dönüp güneşe bakmak, tek bir kere o bakışı yekdiğeriyle paylaşmak da dahil. İnceleme bu kadar güzelse kitap kim bilir nasıldır ☺️ Kaleminize sağlık hocam.. 🌿
Katkınız için teşekkür ediyorum 😊👏
1 sonraki yanıtı göster
Tebrikler çok güzel bir değerlendirme yüreğinize sağlık
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.