·
953 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bir insanın amaç olarak belirlediği bir işteki ağır basan yön nasıl "amaçsızlık" olabilir? Kitaptaki karakterlerin kurgu olması bile bu sinirimi benden almıyor ve hatta yazara yöneltiyor. Böyle bir düşünce havuzu içerisinde, karar verilebilecek en saçma senaryoya uyulmuş. Üstelik karakterlerin amaç yok madem her şeyi yapabiliriz tarzı abuk düşünceleri kitabın çocuksu yanı olarak kalmış.
Emin ol hayat o kadar imkansızlıkları sürüklüyor ki bütün olumsuz olan düşüncelere bile saygı duymalarını gerektiğini söylüyor aslında kendilerine saygıları sadece kendilerine acı çektirmek olduğunu söylüyor kitap aslında kendilerinin öneminin aslında barındırmadığını tamamen bütün şartlara meydan okumaya yönelik bir duruşu belirtiyor aslında doğaçlama yapılmış çoğunlukla hayal ürünü gibi kendilerine küçük ütopya kurup içinde nasıl yaşam mücadelesi verirler gibi örnek verecek olursam dünyada 2 kişi kaldığında hangisini seçersin ölümümü yoksa yaşamayımı Bence yaşamayı mücadele etmeyi 2 kişi bile kalsam amansızca bile olsa buna değer diyorlar aslında kendilerine de bunu yansıtıyorlar karakterler hangi tarafta olduğunu seçiyorlar kalabalık tarafta mı yoksa kendileri ayaklarının üstünde duran mucizeleri kendileri mi gerçekleştiren bir duruşta mı onu anlatıyor orada düşüncelerini senin başkası mi kullansın yoksa kendi hayat mücadelende kendin mi kullanacaksın onu diyor aslında...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.