Yollara tükürürüz, neredeyse hiç kitap okumayız, işimizin hakkını vermeyiz. Dürüst olalım. Nasıl çalışırsak çalışalım, maaş bizim hakkımız zannederiz. Trafikte yol vermeyiz, hemen kapışırız.
Sevdiğimiz olur, o bizi sevmezse öldürürüz. Kadınla yaşamayı bilmeyiz, yalnız bırakırız onu. Çalışma hayatına sokmayız, ona gereksiz parlarız. Sporun spor olduğunu unuturuz, sıraya girmeyi bilmeyiz. Yahu dürüst olalım.
Japonya’nın neredeyse tamamında, yollarda kaldırım yok, biliyor musunuz? Sadece bir çizgiyle ayırıyorlar yayaların yolunu. Yaya rahat yürüyor, biliyor başına bir şey gelmeyeceğini. Bizde adam kaldırıma park ediyor arabasını, otobüs durağına arabayla dalıyor.
İçerideki tüm o eleştiri bunlara. Yoksa Türklüğe değil. Ben herkesten çok seviyorum bu ülke insanını ve bu güzel yurdu.
Türk dediğim de Kürt, Çerkez, Ermeni, Boşnak, Sünni, Alevi, Musevi,Yahudi, Rum, Laz, Hıristiyan, Göçmen, Süryani, kim varsa bu ülkede; anladınız siz onu. Bu bayrağı seven tüm cankuşlar, çok şey öğrendik birbirimizden, çok sevdik birbirimizi. Aynı denize baktık, aynı güneş doğdu üstümüze, aynı ayı seyrettik hülyayla. Aynı depreme üzüldük.
Hepimiz biriz.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.