Ne ki, düşüncenin bu ülkedeki yazgısı daha da ağırdır: O, üniversitelerden uzaklaştırılır. Matbuatta bir yer bulamaz. Kürsülerin yanına yaklaştırılmaz. Sesini duyurabileceği her imkan, her vasıta elinden alınır. Kendini bir parça olsun yakın hissedebileceği her şey özel bir çabayla esirgenir ondan. Böyleyken kimselere derdini anlatamaz, vasatlık ağız birliği eder, ağız açtırmaz ona, bir sözü şerh eyleyemez. En yakınındakiler bile halinden anlamaz onun. Yabancısı olduğu bu dünya biganedir ona. O ki, zararsızdır. Hayırdan başka bir şey dilemez. Ancak gittiğinde anlaşılır, uzaklaştığında kadri bilinir, tüm hakikatli şeyler gibi.