Ağır
“Plaj", kadın ve erkeğin karışık olarak yıkandığı çıplaklar kampı ve açık hava hamamıdır. Plaj, et satıcıların müşteri aradığı bir pazar ve fahişelerin kendilerini pazarlama mahallidir.
Sayfa 158 - 1. ciltKitabı okudu
·
582 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
216'dan çagirirlarsa şimdiden söyleyeyim bu bir alıntı arkadaş işgüzarlık yapmayın zaten yeni mezun oldum
Kötüymüş. Öte yandan, kimi imanını berkleştirebilmek için bol miktarda pezevenk ve fahişeye ihtiyaç duyuyor. Bu durumda, milyonlarca vatandaşın pezevenkle fahişe olarak tespit edilmesi ve ikrarı kişinin makamını alî kılmakta herhalde. Nasip. Emr-i bil marûf nehy-i anil münker örneği de olabilir. Gerçi iyiliği buyurup görev kılma, kötülüğü men edip uzaklaştırma işinin hukukta yeri nedir ne kadardır bilmiyorum.
İçtimai kültür tarihimizdeki yerine dair:
"...Plajlar bir ölçüde toplumun sekülerleşmesine işaret ediyor. Yani insanların artık kadın-erkek ayrımı gözetmeksizin ortak birtakım mekânları paylaşmalarına vesile oluyor. Bu, önemli bir dönüşüm. Bir noktada Cumhuriyet’in özgürlük anlayışını gündeme getiriyor. Ayrıca plajlar sayesinde denize inmeye de başlanıyor. İstanbul insanı plajlar sayesinde denizle barışıyor ve yüzme öğreniliyor. Ondan önce bilen yok. Çünkü öncesinde insanlar büyük ölçüde deniz hamamlarına sadece serinlemek için giriyor, o kadar..."
Zafer Toprak
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.