Herkes bir şeylere tutunuyor şu yeryüzünde
Avutuyor herkes kendini bir şeylerle
Şiire tutundum ben de
Avundum dizelerle
İyi mi ettim kötü mü bilmem
Gâh kuşlara uyudum bir dize için gâh bulutlara
En yakın dostlarım ağaçlar oldu
Başım döndü hep ormanın uğultusuyla
Gökyüzünü babam bildim toprağı anam
Denizle ilk görüşte sevdalandık birbirimize
Kıskandı hep bu yüzden beni kadınlardan
Hâlâ çağırır durur çelebi rüzgarlarla