sinema bileti seni terk etmiyor mesela, kitaplar üzmüyor, aldığın kazak seni aldatmıyor.
insan yalnızlığa alıştığında da onun elinden tutan şeyler var; onu hayata bağlayan, sevindiren, heyecanlandıran... sonuç olarak yalnızlığa alışmak hem güzel hem de kötü bir şey. ama emin olduğum tek şey var, o da arayıp zar zor bulduğum bir kazak kadar "bana yakışan", bir sinema bileti gibi "çok özel", dört gözle beklediğim bir kitap gibi "çok anlamlı" değilsen; ben böyle de mutluyum zaten...