Bu yazı spoiler içerebilir!
''...uyuyan bir kadının vücudunu, arzunun zorlamalarına kapılmadan ya da edep duygusunun engellerine takılmadan seyretmenin inanılmaz zevkini keşfetmiştim,''diyen Gabriel Garcia Marquez, 'Benim Hüzünlü Orospularım' kitabının girişinde yer alan epigraf, kitaba daldığımda ironik görünse de, yukarıdaki cümle bazı şeyleri dümdüz etmeye yetti bende.
90'ına gelmiş 'yalnız' bir adamın hikayesinde temel ironi, kitabın adında gizli bence. Kitabın içine girdiğimde, 'hüzünlü' olanın kahramanın orospuları değil, kahramanımızın kendisi olduğu ortada çünkü.
