Okumak için hep doğru zamanı bekleye bekleye nihayet şu an bitirebildim İnce Memed serisini..
Kavuran bir yaz gecesi balkonda oturmuş baştan sona okuduğum cümleleri anıları, Memedi, ağaları ,kabul görmüş bütün haksızlıkları,yolsuzlukları,yiyecek bir lokma ekmeği bulamayan halkı düşünüyorum. Ne yazık ki eskilerin söylediği yeni nesilin belki biraz demode bulacağı o kadim sözü şuraya yazma zorunluluğu hissediyorum ki ‘tarih tekerrürden ibarettir’
Sevgili Yaşar Kemal sanki o zamanları değil şu anı yazmış gibi söylemiş hikayesini. Anadolu’nun coğrafyasını,günlük yaşamını,inançlarını sevme biçimlerini ,ihanetlerini ,savaşlarını sabah kahvaltılarını,oraklarını, Çukurova’nın o kızıl sıcağındaki işçilerini,köylülerini,sıtmayı,dağlıları,yörükleri ,Türkmenleri,Kürt aşiretlerini, koca bir bölgenin bir ince oğlanın yoluna olan inançlarını,
çiçeği burnunda cumhuriyetin çektiği sancıyı.. Daha sayamadığım tadına doyamadığım o kadar çok şey var ki.. Hürü ananın herkese karşı,her şeye karşı o dik duruşu, memedin incecik bir oğlan olup da baş kaldırması. Püren kokusu saracak her tarafınızı okurken:) Akdeniz’in maviliğini yüreğinizde hissedeceksiniz. Ha bir de yaşadığınız çoğu anı hikayeleştirme gibi bir hastalığa yakalanıyorsunuz (bilmiyorum bende öyle oldu umarım geçicidir:) Okumak için çok ama çok geç kalmışım. 
İnce Memed 
Yaşar Kemal
·
1 artı 1'leme
·77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.