Anlayabilseydim bazı şeyleri
henüz yanaklarımdan akmamışken damlalar
Direnirdim senin yokluğuna köhne mezarlarda
Müphem aldanışlar yıkarken bedenimi
Aklım kalmazdı, olmazlara inat çarpan yüreğimde
Onulmaz yaralardan kader devşirdiğim
Bu hengamede, can takatince..
Akarken, bir ıslık gibi rüzgarlarım
gelirken, ağır ve tenhalardan
Eskimişliğin ıstıraplarını duyardım
Getirdikleri kadar götürdüklerinden..
Aile yadigari talihsizliğim, iterken beni inzivalara
Müstakbel bir yalnızlık karşılarken beni
Mayası tutmamış duygularım
Yük değil, tenimde baş olunca
On kış geçiren üzeri çizili taş olunca
Anladım ki ben uykudan yeni uyanmışım
İnsanın anlam veremediği bütün ruh sancıları
En çok anlam yüklediklerinden gelirmiş..
Aramazdım belki, ulaşmazdım semaya
Bilmezdim bunları
Nimetten saymadığım
Hor gördüğüm nefeslerim
Takılıp kalmasaydı boğazımda