Pratik Aklın Eleştirisi'nde Kant benzer bir sistemi etiğe (ahlaka) uygulamaya çalışır. A priori sentetik ifadelerin olup olmadığını sorgulamak yerine, istemimizi a priori belirleyen ve bu nedenle genel geçer olarak kabul görebilen kuralların mevcut olup olmadığını inceler. Kategoriler yerine, doğrudan etik deneyimin bir parçası değil, ama zorunlu bir a priori önkoşul olan 'kategorik emir kipini' ortaya atar. Tıpkı kategoriler gibi, kategorik emir kipi de saf biçimseldir.