"Allah'ım çok acıktım!"
Yiğit mahcup bir edayla Asiye'yi süzdü.
"Özür dilerim. Tüm bu yaşadıkların benim yüzümden..."
Asiye başını usulca kaldırıp Yiğit'e baktı.
"Neyse olan oldu. Kendini suçlama, gibi şeyler söyleyeceğimi düşünüyorsan yanılıyorsun! Evet, hepsi senin yüzünden!"