Bazı kitaplar vardır; insanın ruhuna, duygularına, yüreğine dokunan işte kesinlikle bu kitap da onlardan biridir benim açımdan. Nobel ödüllü ve aynı zamanda Pulitzer ödüllü yazar olan John Steinbeck'nin özgün kaleminden, sayfa sayısı az ve ince bir kitap olmasına rağmen Fareler ve İnsanlar çok etkileyici bir kitap. İçinde; dostluk, masumiyet, saflık, ırkçılık, hırs, sevgi, yoksulluk, türesizlik, merhamet gibi temaları çok derin bir şekilde işlemiş John Steinbeck. Konusu açısından çok zengin bir kitap ve bize çok güzel mesajlar veren bir kitap. Birbirinden bağımsız iki karakter de olan, iki tarım işçisi: George Milton ve Lennie Small. Hayatlarını sürdürebilmek için ırgatlık yapan evsiz, kimsesiz birbirine bağlı gezginlerdir. George; zeki, kısa boylu, ufak tefek, zaman zaman mantığı duygularından önce gelen biridir. Fakat Lennie ise; iri yapılı olan, güçlü ve kuvvetli, bir çocuk kadar temiz ve saf olan ve de zeka geriliği olan biridir. George ve Lennie’nin arasında zamanımızda çok nadir görülen çıkarsız, masum ve sadakatli bir bağ vardır dostluklarında. Kitap da ki en sevdiğim mesajlardan biri: “İnsanın zararı hep en çok sevdiğine dokunur” ve bu sözün kitap da işlediği kısım Lennie’nin yumuşak şeylere olan hassasiyeti, yumuşak bir şey gördüğünde dokunma isteği uyandıran kararlılığı, okşama isteği ve dokunduktan sonra da gücünü kontrol edebilecek bir zekaya ve kabiliyete sahip olmadığı için severken ve ya okşarken istemeden öldürür çok sevdiği fareleri ve ya diğer canlıları. Ve ya bir diğer işlediği kısım ise beni de aynı zaman da çok üzen George’un Lennie’yi öldürmek zorunda kalması. Çünkü George şunun farklılığına varmıştı ki o yapmasaydı pişmanlık duyacaktı, yapmasaydı Curley yapacaktı ve ya başka biri yapacaktı tıpkı Candy’nin kendi köpeğini Carlson’a öldürmesi ve sonradan pişman olması ve “Keşke kendim öldürseydim” demesi üzerine George’ta kendisine ait olan bir şeyi bırakmama hissini uyandırmıştı. Bence her ne kadar üzücü olsa bile George en doğrusunu yaptı diyor insan. Ve Robert Burns’un “Bir Fareye” adlı şiirinde ki John Steinbeck’a ilham olan mısra “En iyi planları farelerin ve insanların, sıkça ters gider. Ve vaat edilen mutluluktan geriye acı ve kederden başka hiçbir şey kalmaz.” bu mısra da demek isteniyor ki; insanlarla fareler her zaman hayaller kurarlar, ama hiç bir zaman gerçekleştiremezler. Ve doğrudur ne insanlar umduklarına kavuşabiliyor ne de fareler. Ve kitap da bir diğer beğendiğim kısım ise siyahi bir adam olan Crooks’un kendini ne kadar da iyi ifade edebilmesi, eski asırlarda bayağı yaygın olan ırkçılık ve çağımızda bazı barbarlar tarafından hala devam ettirilen ırkçılığı John Steinbeck çok iyi anlatmış bizlere. Kısacası uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı ve okuduktan sonra da çok memnun kaldım. Muhteşem bir eser ve herkese kesinlikle tavsiye ediyorum sonu mutsuz olsada bize hakikatı ve mutlak sonu hatırlatıyor.

Fareler ve İnsanlarJohn Steinbeck · Sel Yayıncılık · 2023173,7bin okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

herhangi biri