"Yorgunuz.
Durup dururken de
Yaşayıp yaşarken de yorulduk.
Hiç kimse hiçbir şey dinlendiremez bizi.
Ölene dek yorulduk." (s. 307)
Farklı, kendine özgü üslubuyla şiir dünyasına ayrı bir tat katıyor
Süreyya Berfe Eserin kendi tabiriyle: "Geceyle yorulmuş, günle doğrulmuş şiirler." Hepimiz geceyle yorulanlar değil miyiz? Çok azımız
Çoğu zaman hüzünlü, çoğu zaman yalnız, melankolik...
"Neden
Bazı insanların hüznü
Kendilerinden önde gider?"
“Bazen insanın melankolisi gelir gözbebeklerine yerleşir” dedim bu dizeleri okurken…
Emeğine sağlık. Hissederek okunması temennisiyle…