O Mahur Beste yazılır, müjganla ben okurduk
İkinci kez okuduğum ikinci eser
Mahur Beste
Üniversite yıllarımda okumuştum. Şimdi tekrar okumak daha anlamlı oldu.
Ahmet Hamdi Tanpınar, hem Batı kültürüne hem Doğu kültürüne fazlasıyla vâkıf, eserlerini kuyumcu titizliğiyle işleyen, dünya çapında üne kavuşmuş başarılı bir yazarımız. Edebiyatçılar olarak kendisine daimî bir hayranlığımiz vardır.
Tanpınar, "Şiir, söylemekten ziyade, bir susma işidir; işte o sustuğum şeyleri hikâye ve romanlarımda anlatırım." der. Mahur Beste, başlangıçta pek çok roman gibi gazetede tefrika edilmiş daha sonraki yıllarda basılmıştır. Yazar bilinçli olarak esere bir yarım kalmışlık izlenimi vermiş, belki de eksik kalan parçaları okurun sezgileriyle tamamlamasıni istemiştir. Kronolojik bir olay örgüsü yok. Ana karakter Behçet Bey 'in anlattıklarının karışık bir sıralaması gibi. Son bölümdeki mektupta yazarımız biraz çatıyor hatta karakterine böyle yaptığı için. Ama bir yandan da okuruyla oyun oynuyor. Neticede " Hayat kimsenin etrafında dönmez, herkesle beraber akar." O yüzden merkeze almıyor hiçbir karakteri. Behçet Bey, baskıcı ve otoriter babası İsmail Molla'nın aksine silik ve sakin. Abdülhamit 'in isteği üzerine Ata Molla'nın kızı Atiye ile evlendiriliyor. Atiye için Behçet Bey uygun bir eş değildir. Ama evliliğini sürdürmek durumunda kalır mecburen. Atiye'nin babasını, kayınpederini, eniştelerini, kız kardeşlerini, eniştesinin babasını vs. eser boyunca öğreniyoruz bölüm bölüm. Tanpınar neden dağınık bir plan kurguladı acaba? Belki de Tanzimat sonrası Doğu - Batı sentezini tam olarak yapamayan, arada kalan, ne tam Batılı ne tam Doğulu olabilen toplum yapımızı yansıtmak istedi. Eserlerinde sıkça kullandığı motifler yine vardı: zaman, musikî, rüya, saat, zemberek, ruh, değirmen vs. #freud #bergson #nodier #hoffman #edgarallenpoe gibi sanatçılar ve Osmanlı'nın son dönem padişahlarından da bahisler vardı. Kulağımda hoş bir tını bırakan, bir musikî eseri gibi ritimli olan cümlelerini mest olarak okudum. En çok benimsediğim karakter Atiye oldu. Hemcinsim olduğu için belki de. Vefa duygusu ile hareket etmesi, anlayışlı olması da ayrı bir güzelliğiydi. Sabri hocayı da sevdim. Okunup idrak edilmeli. Güzel bir eser. Tavsiye ederim. Bolca da alıntı yaptım zaten.
··
169 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.