Bencee..
..sevemez, zira sevmek, karşıdakiyle bağ kurmayı ve onu senden olanla bir kılmayı ister. Bu yüzden de bağ kurmak için kendinden olan parçayı diğerine gönül yatağından uzatmak lazım gelir. Uzanan iki bağ birleşince sevgi, muhabbet oluşur.
Buna karşılık kendinden nefret eden insan, kendini her şeyden alıkoymaya ve geri çekilmeye yönelimlidir. Geri çekilense kendinden bir parçasını diğerine vermez, vermek de istemez, veremez.. Onun istediği şey bağ kurmak değil, bağımlılıktır. Bağımlılıksa, senden olanla kendini bir kılmak değil, diğerinde kendini yok etmektir. Ve bağımlılık halinde insan, insana sadece yüktür, sömürüdür. Günümüzde bağımlılıkla devam eden ilişkilerde tanımlanan "sevgi", insanın kendine olan nefretini gölgeleyecek bir silüeti kaybetmek istemeyen haline uydurulan bir kılıf olmuştur..
Oysa sevgi, insanın ağırlığını yarıya indirip iki kalbe yalın ayak dünya turu yaptıran güçlü duygu değil midir?