Evet, romanın kalbi bu adreste atıyor. Maheu, ailesi ve kiracısı ile bu evde yaşamaktadır. Sabah saat 4 te uyanır ve patronlarını zengin etmek için her sabah bir canavarı andıran Montsou maden ocağının midesine inerek kazma sallar. Karın tokluğuna çalışması bir yana, o dönem dünyayı kasıp kavuran sanayi bunalımı yüzünden ücretler düşürüldükçe düşürülür ve borçlarını dahi ödeyemeyecek duruma gelir. En sonunda yapılan bir ücret düşüşü sebebi ile büyük ölçülü bir grev başlar ve dramatik birçok olay yaşanır. Kitabı çok beğenerek okudum ve herkese okumasını tavsiye ediyorum. Acımasız gerçekleri çok net şekilde romana yansıtan yazarın bu tutumunu belki de herkes beğenmeyecektir ancak buna rağmen okunduğu taktirde birçok kazanım elde edilecek bir kitap. Ölümü, isyanı, açlığı, cinselliği, aşkı, tutkuyu, emeği, sermayeyi kusursuz ve özgün bir biçimde işlediğini söyleyebilirim. Kitabın sonu tahmin ettiğim şekilde bitti ancak çok duygulandım ve üzerine uzun uzun düşündüm. Bu kitaptan herkes çok farklı çıkarımlarda bulunacaktır ancak ben en çok şiddet yönlü çözümün nasıl olumsuz sonuçlar doğurduğunu ve kimseye yaramadığını çıkardım. Bir iktisatçı olduğum için emek ve sermaye gibi konuların çok iyi işlenmiş olmasına rağmen benim için yeni ve ilginç bir şey yoktu. Yazar'ın baş karakterler arasında işlemiş olduğu aşk teması ise son derece özgün ve başarılıydı. Daha önce böylesini hiç görmemiştim. Kötü yönlerinden de bahsedecek olursak kesinlikle isimler konusunda acı çektim. Henüz bugün okumuş olmama rağmen Etienne ile Estelle ismini yarın unutacağıma eminim. Kitabı okurken birkaç aylık bir bebek nasıl olur da meyhanede oturup bira içer diye bir süre şaşırdım. Komşuların isimleri apayrı bir zorluktu benim için. Karı ve kocaların isimlerinin hepsi birbirine benzediği için sürekli "nasıl olur" ve "bu hangisiydi" diye sordum. Bir diğer olumsuz yanı şu ki, Romanın başında Ettienne'in bir annesi olduğunu ve ona para göndermesi gerektiğini görmüştük ancak o günden sonra bir kere bile adı geçmedi. Son bölümde bir karakterin "yaşlı anneme bakmam lazım" dediğinde o konu bir şekilde bağlanacak diye düşündüm ancak havada kaldı.

GerminalEmile Zola · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201911bin okunma

·

47 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mücahit Demir