Süleyman Nazif öldüğü vakit Aptullah Cevdet onun cenazesine gelmek büyüklüğünü de gösterir. Oysa o vakitler bu iki eski dost kanlı bıçaklıdırlar. Aptullah Cevdet daha sonraki günlerde sık sık Süleyman Nazif'in mezarını yoklamaktan da geri kalmaz. Bir gün yine böyle bir yoklama dönüşü bir toplulukta şunları söyler:
- Nazif'i yokladım. Mezarının üzerine eğildim. Uzun uzun konuştuk.
Orada bulunanlardan biri:
- Peki Süleyman Nazif bir şey söylemedi mi?
Ercüment Ekrem atılır:
- Ne dediğini ben size söyleyeyim: Cevdet, bu günübirlik gelişini saymam. Seni ille de yatıya beklerim.