Çırılçıplak
Kalabalıklar...
Düşünmekte yoruyor insanı,
Kaldırımlar,
Hep fikirlerle takılı.
Hep gözlerde aranıyor,
Bedenlerde sapkınlıklardan kaçıyor,
Hep arıyor bulursa anlar.
Kalabalıklar,
Yalan, yabancı kalabalıklar...
Cadde üzerinde amansız arayışlar,
Buldum zannettim gibi,
Ülkenin her şehrinde farklı insanlar.
Kim bana ait olan böyle?
Kim ne için bilmeden...
Kalabalıklar...
Ecrin mi o?
El cinden ötürü,
Aklı okuyan satırlar...
Ecrin mi o?
Benzetilen kadınlar,
Hayalinde yaşayan insanlar,
Vah o erkeklerin hâline...
İçimde bir günahkâr çırpınışlar,
Tövbeler kanatların ucunda.
Bir yaman olmalıydı o zaman,
Fikrine bahçıvanlar,
İşte oradalar amansız,
Ve suskun kelimelerle...
Acaba asıl yaşamak bu mudur?
Ecrin mi o?
Öyle bekleyen,
Biraz beklemeyi istemez gibi bekleyen,
Dolanbaçlı minibüslerde,
Bir başka kadını öpmüşlerdir,
Budur dinlediği yakarış aslında.
Bir deli mektubu bu,
İmzasız atılmış kutuya.
Adres ne belli,
İsim, soyisim faydasız...
Ecrin mi o?
Gözü gözlere değer,
Kaç kadından birisi bu?
Ah o kalabalıkların içinde,
Ecrinler çoklar Ecrinler...
Ecrinler yoklar Ecrinler...
Ecrinler aslında varlar Ecrinler...
Ecrinler ateşe verdiler hayatı Ecrinler...
Ecrinler Ecrinler...
AYKUT BARIŞ ÇELİK
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.