Hayatın basamaklarını adım adım çıkarken,
Bırakmıyor muyuz ardımızda birilerini?
Hiç düşünüyor muyuz elveda derken hissedilecekleri?
Gidebilmek kolay kalanın hali ne peki?
Bırakırsın ruhuna bir hiçlik,
Ve derin bir anı birikintisi.
Sanıyorsun ki tek gereken zaman,
İlerledikçe kaybediyorsun benliğini halbuki.
Sakın düşünme gözden uzak olursa,
Gönülden de uzaklaşabileceğini,
Elbet çıkar yaranı saracak birileri.
Bütünüyle kapatmaya kimsenin gücü yetmez ki.
Umudun kapıları açılacaktır elbet
Güneş doğarken beraberinde getirir mucizeleri…