Nə vaxtsa kitab oxuyarkən özünüzü hansısa bir obrazın yerində təsəvvür etmisinizmi? Və ya hansısa bir əsərin qəhrəmanı ilə görüşüb ona öz ürək sözlərinizi (bu tənqid də ola bilər) demək arzusunda olmusunuzmu?
Sayfa 216Kitabı okudu
··
1 artı 1'leme
·209 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Dostoyevskinin "Zəif ürək" povestində Vasyaya o qədər yazığım gəlirdi ki. Eynən Qoqolun "Şinel"ində Akaki Akakiyeviç'ə yazığım gəldiyi kimi. Vasya o kağızların üzünü köçürmədikcə dəli olurdum. Əlindən alıb özüm köçürmək istəyirdim. Onun o daxili təlatümü, həyəcanı mənə də keçirdi.
Kitabı oxuyaraq onu gözündə belə canladırıb, yaşamaq nə gözəldir 🥲🤌🏻
Ən çox Cek Londonun Martin İden obrazı kimi görmüşəm özümü.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.