ÖLSEK DE RAVZA’NI RÛHUMUZ BEKLER
“Dünya ve âhiret Efendimiz’e”
Bir ulu’l-emr idin, emrine girdik
Ezelden biâtli hâkânımızsın
Er idik sâyende murada erdik,
Dünya ve âhiret sultanımızsın…
Unuttuk İlhan’ı, Kara Oğuz’u
İşledik seni gözbebeğimize…
Bağışla ey şefi’ kusurumuzu,
Bin küsur senelik emeğimize…
Suçumuz çoksa da sun’umuz yoktur,
Şımardık müjde-i sahabetinle…
Gönlümüz ganîdir, gözümüz toktur,
Doyarız bir lokma şefaatinle…
Nedense kimseler anlamaz eyvâh !
O kadar saf olan dileğimizi..
Bir ümmî isen de yâ Resûlullah!
Ancak sen okursun yüreğimizi…
Suları tükendi gülâbdanların,
Dinmedi gözümüz yaşı.. Merhamet!
Külleri soğudu buhurdanların
Aşkınla bağrını yakmada millet…
Gelmemiş Türkçede Kays ü Hassan’ın
Yok bizde ne Bürde, ne Muallâka
Yolunda baş veren Âl-i Osman’ın,
Lâ’l ile yazdığı tarihten başka….
Ne kanlar akıttık hep senin için,
O Ulu Kitâb’ın hakkıyçün, aziz
Gücümüz erişsin ve erişmesin,
Uğrunda her zaman döğüşeceğiz…
Yapamaz Ertuğrul evlâdı sensiz,
Can verir cânânı veremez Türkler…
Ebedî hâdim-ül Haremeyniniz
Ölsek de Ravza’nı ruhumuz bekler!..
Mülâzım İdris SABİH Bey
Tarih şahittir ki, Müslümanlar içinde Peygamber Efendimizi en çok seven millet, Türklerdir. Allah’ın sonsuz rahmeti, bütün şehit ve gazîlerimizin üzerine olsun…Kitabı okudu
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.