Çok güzel bir dönem kitabı. Bu açıdan Küçük Ağa'ya benzettim okurken. 1. Dünya Savaşı'nda Anadolu, 2. Dünya Savaşı'nda İstanbul... Mustafa Ural'ın ve Rıfat Ilgaz'ın durduğu yeri sevip takdir ettiğim için ayrıca dokunaklı bir havaya büründü kitap. Kitabın başlangıcı çok güzeldi. Ama bir iki defa hapisten bahsettikten sonra, öncesinde yaşananları anlatmaya geçti. Ara ara, kısa bölümler halinde olsa da hapis yaşantısına dönse daha çok severdim. Hem bu zaman atlamaları kesilince hem de oradan oraya kaçmak bir nebze sıradanlaşınca kitap gücünden biraz kaybetmiş gibi hissettim. Ama sonunda döneceğimiz belliydi hapis günlerine. Kısa bir bölüm okuduk. Toplumcu toplumcu... Çok bahsi geçiyor. Kitabı yazarken de farklı bir tutumda olduğu düşünülemez. O çerçevede yazmış ve bence hakkını vermiş bu işin. Hatta geçenlerde Cahit Sıtkı'nın denemelerini okumuştum. Bir şey anlatmak için şiir yazanlara biraz kızıyordu. "Tabi ki de şair etrafından beslenecek, ne görüyorsa onu yazacak ama bu kendiliğinden olmalı." anlamına gelecek şeyler söylüyordu. Ben de hak vermiştim ama şimdi tekrar düşünüyorum ve şu klişe repliği söylemek zorunda hissediyorum: Memleket bu haldeyken mi? Mustafa Ural'ın aklından geçenlerin anlatıldığı kısa kısa parçalar çok hoştu. Köşeye sıkışmış bir beynin nasıl can havliyle çalıştığını, kimi zaman bu gücünü dizginleyemeyip yanlış yerlere saptığını çok güzel gösterdi.

Karartma GeceleriRıfat Ilgaz · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20114,507 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hasci