Masa kültürünün üç ayrılmaz parçası vardı. Kahve, sigara, rakı.
Çay aramazdı.
Kahve tiryakisiydi. Günde 30 civarında Türk kahvesi tüketirdi.
Çalışırken peşpeşe isterdi. Köpüklü severdi.
Sade içerdi.
Savaş yıllarında şeker çok kıymetliydi, karaborsada bile bulmak çok zordu. Ömrü savaşlarda geçen jenerasyonun tamamı gibi, Mustafa Kemal de mecburen şekersiz içmeye alışmıştı.
Yurtiçi seyahatlerine eşlik eden kütüphanecisi Nuri ve garsonu İbrahim, ne olur ne olmaz belki gittiğimiz yerde bulunmaz diye düşünerek, yanlarında mutlaka çiğ kahve, çekilmiş toz kahve, cezve taşırlardı.
Son kahvesini 7 Eylül 1938 sabahı içti.
Sayfa 429Kitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.