Tâhir (طاهر), yaratılıştan pirüpâk olandır. Kitabın bütünü okunduğunda görülecektir ki, su yaratılış itibariyle tâhirdir yani pîrüpâktır/temizdir.
Tayyib (طيب) ise asâletî yâni yaratılışı fıtratı bozulmamış olana denir.
Temiz mânâsına gelen bir de 'nazif (نظيف) kelimesi vardır ki, o da maddi kirlerden arınmış olana denir.