‘’İnsanın en serin anında bile, içinde tutuşan bir yer vardır kimse bilmez. baharı bekler, bahar gelmez. Bir ömür suladığı çiçeği solar, kimse görmez. Sonra bir an gelir; çiçek koparılır, saksı kırılır, pencere kapatılır, perde çekilir. İnsan o eşikte, her şeyden vazgeçer..”