Günlük hayatta içinde bulunduğumuz iki hal söz konusu: ‘korku’ ve ‘sevgi’. Korku bir körlük ve otomatizm halidir; sevgi ise bir bilinç, sonsuzluk ve birlik halidir. Sevgi sadece şimdide ortaya çıkar ve sunacağı çok şey vardır. Korku ise ya geçmişin etkisindedir ya da gelecekte yaşanabilecek bir yoksunluğun kaygısındandır. Korku hiçbir şey değildir, sadece zihnin uydurmasıdır.