Kendimle ilgili farkında olduğum tek şey buzdan duvarlarımdı . Bazen o duvarın önünde bağdaş kurar , oturur ve tırnaklarımla kazıyarak resimler çizerdim. Bazen sırtımı soğuk duvara yaslar ve kendi karanlık zihnimi izlerdim . Bazen boş boş bakar , bazen sadece düşünürdüm... Bazen gözümün önünde erimesini izler, öylece erimesine izin verirdim. Bazen üşürdüm, buzdan duvarlarım eriyince dışarının havası içimi ürpertirdi. Çoğu zaman sadece bakardım...
·
1 artı 1'leme
·83 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.