İhsan nedir, diye sordu.
Bunun üzerine Resulullah (s.a.v.) Efendimiz;
-İhsan; her ne kadar sen Allah’ı göremiyorsan da
Ke enneke terâhu:
Allah’ı görüyormuşçasına, onu görür gibi, seni gördüğünü bilerek, onun huzurunda olduğunu tadarak Allah’a âbd olmandır, buyurdu.
Bu sefer o zat;
-Kıyamet ne zaman kopacak, diye sordu.
Resulullah (s.a.v.) Efendimiz bu soruya cevaben;
-Bu konuda sorulan, kendisine sorandan daha bilgin değildir, buyurarak kıyametin bir kısım alametini belirtti. O zat yine “doğru söylüyorsunuz” deyip, Resulullah (s.a.v.) Efendimiz’i tasdik etti, daha sonra da kalkıp oradan ayrıldı.
O zat gittikten sonra Resulullah (s.a.v.) Efendimiz, sahabeye; “onu bana getirin” dedi. Sahabeler kalkıp adamı aradılar; ama bulamadılar. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v.) Efendimiz; “o kimdi, biliyor musunuz? -O, Cebrail (a.s.)’dı. Size
dininizi öğretmeye gelmişti”2 buyurdu.
Muhammed Hüseyin, Fatiha Suresinin Tefsiri, s.25.
Kur'an'ın Özü, Kapısı, Fatiha Suresi'nin Tefsiri
··
128 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.