Beynimizin fiziksel olarak büyümesi büyük ölçüde dört yaşımıza kadar tamamlanır. Çocuk olarak rahat öğrenmemiz ve tüm yaşamımızın tasarımı çoğunlukla bu ilk yıllarda yaşadıklarımızla ilişkilidir. Peki bu neden acı bir gerçektir? Çünkü bebekler hayatlarının bu döneminde “Yanlış yapıyorsun!", “Benimle daha fazla konuş!”, “Lütfen, benimle güzel konuş!” deme yetkisine sahip değildir. Tıpkı yeterli yiyecekten yoksun bir bebeğin hayatının ilk üç yılında hayatta kalabilmesi ama hiçbir zaman kendi potansiyel boy uzunluğuna ulaşamaması gibi, beyni yeteri kadar dilden yoksun olan bir bebek de hayatta kalır ancak ciddi düzeyde öğrenme güçlüğü yaşar ve asla entelektüel kapasitesine tam olarak ulaşmaz.
·
57 görüntüleme
Okul öncesi dönemdeki çocukların, yoğun bir kelime dağarcığına maruz kaldıktan sonra bile öğrenme yeteneklerinde hiçbir fark olmadığı görüldü. İşte bu, erken dil ortamının etkisiydi. Bu kelime dağarcığı müdahalesi aslında oldukça güçlüydü ama yine de zayıf bir erken dil ortamından zarar gören beyinleri iyileştirmeye yetmedi. Yapılan araştırmalar erken dil ortamı zayıf olan bir çocuğun dil işleme hızının daha yavaş ve daha verimsiz olduğunu göstermektedir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.